voor Ursula

Hallo Ursula
Het gaat behoorlijk goed met mij. Ik ben weer zo goed als nieuw, voor zover je dat op 64-jarige leeftijd kunt zeggen. Nog wel steeds wat na/bijwerkingen van de verschillende behandelingen maar daar valt goed mee te leven. Alles went.
Wat betreft de operatie. Ik ben nog steeds heel blij dat ik daarvoor gekozen heb. De operatie aan de rechterkant met de rugspier is het mooiste geworden, heeft de natuurlijkste vorm opgeleverd. Enige nadeel is het extra litteken op je rug, maar onder een badpak zie je het niet. Links was de operatie niet alleen veel pijnlijker maar die prothese onder de borstspieren geeft rare bijeffecten doordat die spieren gewoon werken en je borst bij het aanspannen daarvan gaat wippen. Rechts is dat een stuk minder. De littekens zijn aardig glad geworden maar blijven bleke strepen. Ik heb ze zo snel mogelijk laten masseren en bindweefselen, zoals mijn fysiotherapeut dat noemt om ze soepel en elastisch te maken. De tepelreconstructie laat wel veel te wensen over. Mijn huid accepteert de tattoos niet echt. Ze zijn al een paar keer bijgewerkt maar het pakt erg onregelmatig. Dat ziet er niet erg mooi uit, helaas.
Het gevoel dat ik permanent een strakke bh aan hebt is gebleven maar ik ben er aan gewend. Een echte bh hoef ik (nog?) niet aan, dat scheelt. Ik heb door die protheses een mooier decolleté gekregen dan ik ooit had en kan daar apetrots mee lopen te pronken. Vooral als vriendinnen me daar op feestjes jaloers over aanspreken. ;-)

Doordat ik aan beide kanten alle okselklieren kwijt ben heb ik links wel last van een oedeemarm gekregen. Aan de rechterkant was ik mijn klieren al langer kwijt en dat leverde nooit problemen op. Nu de alternatieve route die ontstaan was na de eerste operatie van 18 jaar geleden is afgesloten door de tweede operatie en bestraling is de lymfe-afvoer beperkt. Maar de behandeling slaat goed aan. Ik ben vorig voorjaar een periode gebandageerd en wordt nog steeds intensief gemasseerd: lymfedrainage. De arm blijft nu met behulp van een strakke kous redelijk normaal. Die kous draag ik permanent behalve ‘s nachts. Door intensieve lymfedrainage hoop ik dat nieuwe afvoeren zodanig worden gestimuleerd dat die kous op den duur niet meer nodig is. Veel bewegen en de pompwerking van je spieren stimuleren is in tegenstelling tot wat nog vaak gezegd wordt juist goed merk ik zelf. Mijn fysiotherapeute stimuleert me nu om met mijn armen krachtoefeningen te doen boven schouderhoogte. In de kerstvakantie deed ik een paar klussen op dat niveau waarbij ik veel kracht moest zetten en met mijn handen draaiende bewegingen maakte. Ik deed dat een paar dagen en paar maal een half uur per dag. Langer ging niet; ik werd er dood en dood moe van. Maar terug bij de fysiotherapeut bleek het lymfesysteem ineens heel veel beter te zijn gaan werken. Een nieuwe bandageerperiode die gepland was kon daardoor worden afgeblazen. Nu nog een vergelijkbare oefening zien te vinden want ik kan moeilijk iedere week de groepenindeling in mijn meterkast gaan reorganiseren.

Ik wens je sterkte met de komende periode en hoop dat je een goede chirurg hebt. Je moet voor die reconstructie wel absoluut een echte plastisch chirurg eisen. Ik heb vreselijke resultaten gezien van gewone oncologen. Die hebben echt geen kaas gegeten van coupenaden en littekenbeperking.
Succes!
Marein